هر چقدر از ساخت و اختراع اتومبیل گذشته، گسترش آن در سطح جوامع مختلف افزایش یافته است. خودروها هم برای به حرکت درآمدن به انرژی نیاز دارند که این انرژی از طریق بنزین تأمین می‌شود. در اوایل اختراع این وسیله نقلیه موضوع آلودگی هوا مطرح نبود و خودروها به علت ساختار ابتدایی و نوع بنزین بی‌کیفیت هوا را به شدت آلوده می‌کردنند. با پیشرفت جوامع و اهمیت سلامت محیط زیست تولید آلودگی توسط اتومبیل‌ها به شدت جلب توجه کرد. در ابتدا خودرو سازان با تغییر ساختار اتومبیل‌ها بعد هم صنایع نفتی با تولید بنزین‌های با کیفیت‌تر سعی در کاهش آلودگی‌ها توسط خودروها کردند. اما چندی بعد برای بنزین‌ها کیفیت‌های مختلفی همچون بنزین بدون سرب، بنزین سوپر و … در نظر گرفته شد. در کشورهای اروپایی یک استاندارد دیگری با نام یورو شکل گرفت که در ادامه این مقاله از الو میتسوبیشی به توضیح آن خواهیم پرداخت.
در طول چند سال اخیر کم نشنیده‌ایم که “آلودگی هوای فلان شهر از مرز هشدار گذشت”؛ مشکلی که گویی هیچ‌کس مسئولیتی در قبال آن نمی‌پذیرد و همه در این مواقع دست به دعا برمی‌دارند که شاید بادی، بارانی و موهبتی الهی، دست به کار شده و چهره شهرها را از این ناپاکی‌ها و پلشتی‌ها بزداید. هرچند این دست به دعا شدن‌ها هم دیگر کافی نبوده و مدتی است که نفس‌های زمین به شماره افتاده است.همه این نکات گفته شده ضرورت دانستن تفاوت بنزین یورو 2 و یورو 4 را به ما نشان می دهد.
قطع به یقین یکی از آلاینده‌های هوای شهرهای کشورمان خودروها هستند؛ خودروهایی که فاقد استانداردهای لازم بوده و روزبه‌روز بر تعداد آن‌ها افزوده می‌شود؛ گویی کمر بسته‌ایم به نابودی کشوری که با خون دل آن را حفظ کرده‌ایم. قبل از آنکه وارد استانداردهای آلایندگی خودروها شویم، خالی از لطف نیست که اندکی در مورد نفس آلودگی بدانیم.
قبل از بررسی تفاوت بنزین یورو 2 و یورو 4 باید تعریف آلودگی هوا را بدانیم.آلودگی هوا عبارت است از وجود یک یا چند آلاینده در هوای آزاد مانند گازها، بخارات، گرد و غبار، بو، دود غلیظ و … با کمیت، مشخصات و زمان ماندن کافی که برای زندگی انسان، حیوانات و گیاهان خطرناک و برای اموال مضر باشد و یا به طور غیرقابل قبول مانع استفاده راحت از زندگی و اموال گردد.
آلودگی تاثیرات بسیار مخربی بر بدن انسان اعم از اندام داخلی و خارجی دارد. بیشترین تاثیر آلودگی هوا بر اندام داخلی مربوط به سیستم تنفسی و قلبی عروقی است. مهم‌ترین بیماری سیستم تنفسی که آلودگی یکی از اصلی‌ترین عوامل بروز آن است، آسم بوده و حتی در این میان آسم‌های آلرژیک نیز بیشتر و بیشتر تشدید می‌شوند.
آلودگی هوا، احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی را تا چندین برابر افزایش می‌دهد به طوری که آلودگی هوا سکته‌های قلبی را تا چهار برابر افزایش می‌دهد. چشم‌ها از دیگر اندامی هستند که متاثر از آلودگی هوا بوده و سوزش و خارش چشم در هوای آلوده امری قابل انتظار و طبیعی است. شایان ذکر است که پوست به عنوان پوشش بدن در هوای آلوده دچار مشکلاتی چون خشکی، خارش، اگزمای دست و صورت، اگزمای پلک، کهیر،تشدید جوش‌های صورت، خشکی حاشیه لب‌ها و بینی و … می‌گردد.
بر طبق آماری که در سال گذشته و توسط دبیر کارگروه ملی آلودگی هوای کشور اعلام گردید بیش از 70 درصد آلودگی هوا، به واسطه خودروها تولید شده که این امر خسارات جبران‌ناپذیری را هم به لحاظ مادی و هم به لحاظ روحی بر بدنه جامعه وارد می‌نماید.
شاید تصور نمایید که با توجه به تیراژ بالای خودروهای شخصی، این خودرو بیشترین نقش را در آلودگی هوا ایفا می‌نمایند در حالیکه خودروهای سنگین این وظیفه خطیر! را بر عهده دارند، خودروهایی که به واسطه فرسودن بودن بیش از پیش مخرب‌تر می‌شوند.
اما در این میان نباید از اتوبوس‌های شهری غافل شویم، اتوبوس‌هایی که به منظور گسترش حمل و نقل عمومی وشاید کاهش آلودگی هوا وارد ناوگان حمل و نقل شهری شده‌اند ولیکن به سان آن مثال معروف “از قضا سرکنگبین صفرا فزود” نتیجه عکس داشته‌اند حداقل درحوزه آلودگی هوا.
نحوه ایجاد آلودگی توسط خودروها
انرژی جنبشی لازم جهت حرکت خودروها از احتراق سوخت در موتور حاصل می‌گردد. احتراق واکنشی شیمیایی است که طی آن انرژی ذخیره شده در سوخت آزادشده و از طریق سیستم انتقال قدرت به چرخ‌ها منتقل می‌گردد. موادی که در اثر احتراق تولید شده و منجر به آلودگی هوا می‌شوند عبارتند از:
- مونوکسید کربن (CO) : این گاز در اثر احتراق ناقص تولید می‌گردد.
- هیدروکربن‌ها (THC) : همانطور که از اسم آن پیداست هیدروکربن‌ها ترکیبی از هیدروژن و کربن بوده و بسیار سمی هستند.
- اکسیدهای نیتروژن (NOx) و ذرات جامد (PM) : علاوه بر موارد فوق، در اثر احتراق، اکسیدهای نیتروژن و ذرات جامد تولید شده که باعث آلودگی می‌شوند
در اوایل دهه 90 بود که آلودگی و تاثیرات مخرب آن، توجه ویژه‌ای را معطوف خود نموده و اتحادیه اروپا را بر آن داشت تا محدودیت‌ها و استانداردهایی را بر میزان آلایندگی خودروها وضع نماید. این استانداردها که تحت عنوان یورو (Euro Emission Standard) معروف هستند حداکثر مقدار مجاز انتشار گازهای آلاینده را برای کمپانی‌های خودروسازی را تعیین می‌نمایند.
اروپا در این استاندارد مقرر کرد که انتشار اکسید نیتروژن (NOx)، هیدروکربن‌ها (THC)، هیدروکربن‌های بدون متان (NMHC)، مونوکسید کربن (CO) و ذرات معلق (PM) باید در خودروها کاهش یابد. البته این موضوع فقط خودورها شامل نمی‌شود بلکه بنزین مورد نیاز آن‌ها نیز باید تغییر کند.
در این استاندارد که از یورو ۱ شروع می‌شود و در یورو ۶ به پایان می‌رسد دسته‌بندی خودروها در طول زمان برای میزان آلایندگی شرح داده شده است.
استاندارد یورو ۱
این استاندارد از سال ۱۹۹۳ شروع شد و برای خودروهای سواری و تراکتورهای سبک در نظر گرفته شد.
استاندارد یورو ۲
این استاندارد از سال ۱۹۹۶ آغاز شد و برای موتور سیکلت‌ها به اجرا گذاشته شد.
استاندارد یورو ۳
استاندارد یورو۳ در سال ۲۰۰۰ برای موتور سیکلت‌ها به اجرا درآمد.
استاندارد یورو ۴
این استاندارد که همه وسایل نقلیه را در بر می‌گرفت از سال ۲۰۰۵ به اجرا درآمد.
استاندارد یورو ۵
این استاندارد برای سواری‌های سبک و تجاری استفاده می‌شود که در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ به اجرا درآمد.
استاندارد یورو ۶
این استاندارد برای خودروهای سواری سبک و تجاری در سال ۲۰۱۴ به اجرا رسید.
مشخصات بنزین یورو ۲ و بنزین یورو ۴
برای این‌که با تفاوت بنزین یورو ۲ و یورو ۴ بیشتر آشنا شوین بهتر است در ابتدا مشخصات هرکدام از این بنزین‌ها را بشناسیم.
مشخصات بنزین یورو ۲
این استاندارد هما‌طور که گفته شد از سال ۱۹۹۶ و پس از استاندارد یورو ۱ به اجرا درآمد و محدودیت‌هایی برای کربن مونوکسید تولید شده به اجرا گذاشت. همچنین یک حد معینی را برای هیدروکربن‌های نشتی و اکسید نیتروژن در نظر گرفت که باعث کاهش سطح آلایندگی‌ها می‌شد. البته میزان دیگری از محدودیت‌ها را هم برای موتورهای بنزینی و دیزلی در نظر گرفت که در ادامه به آن اشاره خواهیم کرد. کربن مونوکسید موجود در بنزین یورو۲ به مقدار ۲.۲ گرم برای هر کیلومتر پیموده شده است. همچنین اکسید نیتروژن، هیدروکربن آن هم برای هر کیلومتر طی شده ۰.۵ گرم است. البته این میزان برای کربن مونوکسید موجود در گازوئیل ۱یک گرم در هر کیلومتر پیموده شده است. برای اکسید نیتروژن، هیدروکربن گازوئیل هم مقدار آن ۰.۷ گرم در هر کیلومتر طی شده است. البته مشخصه تیتانیوم هم برای گازوئیل در دسترس بوده که مقدار آن ۰.۰۸ گرم برای هر کیلومتر پیموده شده است.
خودروهای بنزینی
- کربن مونوکسید : 2.2 گرم به ازای هر کیلومتر پیموده‌شده
- اکسید نیتروژن و هیدروکربن‌ها : 0.5 گرم به ازای هر کیلومتر پیموده‌شده
خودروهای دیزلی
- کربن مونوکسید : 1 گرم به ازای هر کیلومتر پیموده‌شده
- اکسید نیتروژن و هیدروکربن‌ها : 0.7 گرم به ازای هر کیلومتر پیموده‌شده
- تیتانیوم : 0.08 گرم به ازای هر کیلومتر پیموده‌شده
این استاندارد در سال ۲۰۰۵ به تصویب رسید و کربن مونوکسید بنزین یورو۴ به مقدار ۱یک گرم برای هر کیلومتر پیموده شده است. اما میزان هیدروکربن و اکسید نیتروژن آن متفاوت است. هیدروکربن بنزین یورو ۴ به ازاء هر کیلومتر طی شده به مقدار ۰.۱ گرم و اکسید نیتروژن آن ۰.۰۸ گرم است. استانداردهای یورو ۴ در دیزل هم نسبت به یورو ۲ تغییراتی داشته است که کربن مونوکسید آن به ازای هر کیلومتر ۰.۵ گرم و اکسید نیتروژن، هیدروکربن موجود در این سوخت ۰.۳ گرم برای هر کیلومتر طی شده است. همچنین مقدار تیتانیوم این دیزل ۰.۰۲۵ کیلوگرم در یک کیلومتر پیموده شده است.
- کربن مونوکسید : 1 گرم بازای هر کیلومتر پیموده‌شده
- هیدروکربن‌ها : 0.1 گرم بازای هر کیلومتر پیموده‌شده
- اکسید نیتروژن : 0.08 گرم بازای هر کیلومتر پیموده‌شده
- کربن مونوکسید : 0.5 گرم بازای هر کیلومتر پیموده‌شده
- اکسید نیتروژن و هیدروکربن‌ها : 0.3 گرم بازای هر کیلومتر پیموده‌شده
- تیتانیوم : 0.025 گرم بازای هر کیلومتر پیموده‌شده
همانطور که ملاحظه می‌گردد یورو 4 به شدت سخت‌گیرانه‌تر از یورو 2 بوده و با توجه به این اختلاف، خودروهای یورو2 و 4 تفاوت‌هایی در کاتالیزور و سنسور گاز اکسیژن دارند.
با توجه به نکات و مشخصاتی که از تفاوت بنزین یورو۲ و یورو۴ گفتیم تا حدود زیادی با بنزین یورو ۲ و بنزین یورو۴ آشنا شدید اما برای بررسی بیشتر و آگاه شدن تفاوت این دو بنزین تصمیم داریم در این بخش به مقایسه آن بپردازیم.
بنزین یورو ۲ حد معینی را برای کربن‌مونوکسید، هیدروکربن‌های نشتی و اکسید نیتروژن در نظر گرفت یا اگر بخواهیم بهتر عنوان کنیم آن‌ها را کاهش داده است هرچند این میزان برای بنزین و گازوئیل متفاوت است که در قبل به آن‌ها اشاره کردیم.
با توجه به تعاریفی که گفتیم متوجه تفاوت بنزین یورو ۲ و یورو ۴ شدیم. قوانین وضع شده برای بنزین یورو ۴ به مراتب از بنزین یورو ۲ سخت‌گیرانه‌تر است که در کاهش آلودگی‌های زیست محیطی بهتر عمل می‌کند.
اگر بخواهیم تعریف ساده‌ای از تفاوت بنزین یورو۲ و یورو۴ داشته باشیم باید بگوییم فقط در میزان آلایندگی‌های زیست محیطی متفاوت هستند. بنزین یورو ۲ از سطح آلایندگی‌های بیشتری برخوردار است.
برگرفته از سایت https://turboyadak.com/ و https://www.khodrotak.com/
دیدگاه خود را بنویسید