مصرف سوخت بالا و تولید آلودگی های محیط زیستی موجب شد خودروسازان به سمت تولید خودروهایی بروند که مصرف سوخت کم تری داشته باشند، تا هم سوخت کم تری مصرف شود و هم آلاینده های کم تری تولید شود.

برخی از خودروهای پاک به صورت برقی – بنزینی و برخی دیگر به صورت کاملاً برقی اند. خودرو های برقی – بنزینی موجود نیز به دو دسته تقسیم می شوند و به آن ها خودروهای هیبرید می گویند.

اکثر خودروهای هیبرید موجود در بازار به گونه ای اند که موتور بنزینی، هم وظیفه شارژ باتری موتور برقی را بر عهده دارد و هم به عنوان پیشرانه مورد استفاده قرار می گیرد. به بیانی دیگر، موتور بنزینی، هم شارژر است و هم محرک.

اما در برخی دیگر از خودروهای هیبریدی موتور بنزینی فقط وظیفه شارژ باتری موتور برقی را بر عهده دارد و در زمان لازم روشن می شود تا باتری را شارژ کند. در هر دو نوع از خودروهای برقی – بنزینی نیازی به اتصال خودرو به برق نیست و شارژ خودرو توسط انرژی بنزین و تبدیل آن به انرژی الکتریکی صورت می گیرد.

نوع دیگر خودروهای پاک خودروهای تمام برقی یا خودرو های پلاگین (Plug – in) هستند. این خودروها توسط برق شهری شارژ می شوند و پس از تمام شدن شارژ باتری متوقف می شوند و نیاز دارند دوباره شارژ شوند.

بین خودروهای هیبرید و تمام الکتریکی تفاوت ها و شباهت هایی وجود دارد که در ادامه آن ها را مورد بررسی قرار می دهیم.

تفاوت در هزینه های نگهداری

هزینه نگهداری در خودروهای هیبرید دامنه گسترده تری دارد. در خودروهای هیبرید علاوه بر نگهداری بخش های مربوط به موتور الکتریکی خودرو، نیاز است بخش های مرتبط با موتور احتراقی خودرو نیز تحت نظر قرار گیرد. هزینه های مربوط به تعویض روغن موتور و فیلترها، تعویض روغن گیربکس، تعویض تسمه ها، محلول ضد یخ (Coolant) و همچنین تعویض شمع ها از جمله هزینه هایی است که برای مراقبت از موتور احتراقی و کارکرد مناسب آن نیاز است. البته هزینه های مربوط به موتورهای احتراقی در خودروهای هیبرید نسبت به خودروهایی که در آن ها تنها از موتور احتراقی استفاده شده کم تر است، اما هزینه های این خودروها نسبت به خودروهای تمام الکتریکی (EV) بیش تر است.

هزینه های مربوط به موتور احتراقی در خودروهای تمام الکتریکی (EV) وجود ندارد، اما بخش های مکانیکی خودرو مانند کمک فنرها، اجزای جلوبندی و عقب بندی، تایرها و… در این خودروها وجود دارد، بنابراین هزینه های مرتبط با آن ها نیز وجود دارد.

مسائل مربوط به افت قدرت ذخیره سازی باتری یا فاسد شدن آن در هر دو نوع هیبرید و تمام الکتریکی وجود دارد. در صورت خرابی باتری و تمام شدن گارانتی آن، هزینه زیادی باید برای تعویض باتری صرف شود، زیرا هم خود باتری گران است و هم دستمزد تعویض آن.

تفاوت در سوخت مورد نیاز خودروهای هیبرید و تمام الکتریکی


در خودروهای هیبرید سیستم تولید قدرت بین موتور بنزینی و برقی تغییر می کند و متناسب با نیاز خودرو یکی از این دو موتور وظیفه تولید قدرت را بر عهده می گیرند، اما بعضی اوقات که نیاز به قدرت بیش تری وجود دارد، هر دو موتور برقی و احتراقی عمل می کنند تا قدرت مورد نظر تولید شود. به کار رفتن دو موتور در این خودروها مسافت قابل پیمایش توسط این خودروها را نسبت به خودروهای تمام الکتریکی بیش تر می کند. از سویی دیگر، این خودروها نیاز به شارژ باتری توسط برق ندارند، اما خودروهای تمام الکتریکی باید شارژ شوند.

کمبود جایگاه های شارژ خودروهای تمام الکتریکی از یک طرف و از طرفی، وجود تعداد زیادی از جایگاه های سوخت های فسیلی موجب شده است بیش تر مشتریان به سمت خودروهای هیبرید متمایل شوند.

با این وجود، هزینه مصرف شده برای شارژ خودروهای تمام الکتریکی در مقایسه با هزینه مصرف شده برای سوخت گیری خودروهای هیبرید در یک شرایط برابر متفاوت است و تمام الکتریکی‌ها هزینه کم تری را بر روی قبض برق به وجود می آورند.

نتیجه گیری

به طور کلی، با توجه به هزینه های کم تر خودروهای تمام الکتریکی (EV)، امروز می بینیم که از خودروهای هیبرید بیش تر استقبال می شود، زیرا خودروهای هیبرید در کشورهای در حال توسعه نیز قابل استفاده اند، اما نمی توان از تمام الکتریکی‌ها در این کشورها استفاده کرد، زیرا زیرساخت های مناسب وجود ندارد.

در نتیجه، چون تعداد کشورهای در حال توسعه و همچنین جمعیت آن ها بیش تر از کشورهای پیشرفته است، مشتریان این کشورها نیز نقش اصلی را در میزان استقبال از خودروهای هیبرید و تمام الکتریکی در دنیا بازی می کنند.