اگر در یخ و برف با سرعت مطمئن می‌رانید (۴۵ مایل یا ۷۰ کیلومتر در ساعت یا کمتر) بایستی از ترمز‌های ناگهانی، افزایش سرعت و پیچیدن‌های نابجا اجتناب کنید، دیگر لازم نیست برای نتیجۀ بهتر، نگران اصلاح چیزی باشید.
هر چه سرعت بالاتر رود امکان مقابله با سُرخوردن مشکل‌تر می‌شود. برای مهار بسیاری از سرخوردن‌ها و لغزیدن‌ها که در سرعت‌های بالای ۷۰ کیلومتر در ساعت رخ می‌دهند، چرخاندن خیلی سریع و دقیق فرمان نیاز است و انجام موفقیت آمیز این کار فراتر از توانایی بسیاری از رانندگان است.
پیچیدن زیاد و کم خودرو، دو نوع از لغزش‌هایی است که در جاده‌های برفی اتفاق می‌افتد، ولی در مقایسه، پیچیدن زیاد خودرو است که عامل بسیاری از تصادفات می‌شود. به همین دلیل در این مقاله راهکارهایی برای هدایت خودرو در شرایط جاده لغزنده پیشنهاد می گردد.
سه نکته برای کنترل و هدایت خودرو هنگام لغزیدن و چرخیدن
1_ ترمز نگیرید.
ترمز زدن، لغزیدن را شدیدتر کرده و شرایط را از آنچه که هست بدتر می‌کند. ترمز زدن یکی از رایج‌ترین اشتباهاتی است که رانندگان، حین لغزیدن در یک جاده یخ زده مرتکب می‌شوند. ترمز زدن نه تنها موجب لغزیدن شدیدتر می‌شود بلکه شرایط را بدتر هم می‌کند. برای مقابله عملی با لغزیدن، لازم است چرخ‌های خودروی شما آزادانه قابلیت چرخش داشته باشند.
2_ به سمتی که عقب خودرو می پیچید بچرخید.
چرخ‌های جلوی خودرو را به همان سمتی بچرخانید که چرخ‌های عقب در حال لغزیدن است.
این عبارت را هم زیاد شنیده اید که « به سمت لغزنده بچرخید » این هر دو به یک معنی است. به عنوان مثال اگر عقب خودروی شما به سمت راست می‌لغزد شما هم چرخ‌ها را به طرف راست بچرخانید. اگر خودرو مستقیم حرکت می‌کند شما هم فرمان را راست نگهدارید. بهتر است چشمانتان را به سمتی که خودروی تان باید حرکت کند (مسیر حرکت)، متمرکز نمائید. مقدار مورد نیاز چرخاندن فرمان متناسب است با اینکه تا چه حد و با چه سرعتی عقب خودرو در حال لغزیدن است. یک لغزش جزئی، فقط اندکی حرکت فرمان لازم دارد.
چیزی که اغلب باعث می‌گردد کنترل لغزیدن بسیار دشوار باشد این است که وقتی خودروی شما شروع به تنظیم خود همزمان با چرخش فرمان می‌کند با یک ضربه محکم و ناگهانی به سمت دیگری برمی گردد. هنگامی که در حال انجام پروسه کنترل لغزندگی در یک سمت هستید، همزمان باید به چرخش عقب خودرو به سمت مخالف نیز توجه داشته باشید. این نوسانات ممکن است چندین بار اتفاق بیافتد و شما باید متناسب با شرایط، وارد عمل شوید.
3_ مضطرب نشوید و بیش از حد وسواس به خرج ندهید.
بیش از حد وسواس به خرج دادن در کنترل وسیله نقلیه، موجب می‌شود خودرو، چرخشی غیر قابل جبران داشته باشد و موجب بروز سانحه شود. پیچیدن زیاد در سطح لغزنده، باعث حرکت زاویه‌ای خودرو می‌شود که به معنی تمایل به تداوم چرخش در مسیری دوّار است. وسواس و دقت بیش از حد در انجام این کار، ممکن است موجب شود چرخش خودرو سریع‌تر از حرکت فرمان انجام شده و بیشتر از حد لازم، به سمت خارج بچرخد.
چه طور از پس رانندگی در برف برآییم
لباسی راحت بپوشید و کفشی به پا کنید که آب در آن نفوذ نکند.
به آرامی سرعت خودرو را زیاد و از دنده سنگین شروع کرده و سپس با بیشترین سرعت ممکن، وارد دنده بالاتر شوید.
از آنجایی که حرکت با دنده دو، به کاهش لغزش چرخ کمک می‌کند برخی خودرو‌ها دارای آپشن “حالت زمستان” هستند که همین کار را انجام می‌دهد، لذا شما در کتابچه راهنمای خودروی خود چک کنید آیا چنین عملکردی دارد یا خیر؟
سرعت خود را تنطیم کرده و فاصله توقف خود را با خودروی جلویی، ده برابر حد توصیه شده زمان‌های عادی، حفظ کنید.
برای رد شدن از یک سربالایی با پشت سرگذاشتن مقدار زیادی از فضا‌های خالی میان شما و خودروی جلوئی، خود را آماده نمائید. می‌توانید با یک سرعت ثابت و بدون نیاز به تعویض دنده، این کار را انجام دهید.
از دنده پایین، هنگام رفتن به سراشیبی استفاده کرده و سعی کنید به جز مواقع ضروری، ترمز نگیرید و مطمئن شوید بین شما و خودروی جلوئی، فاصله زیادی وجود دارد.
هنگام نزدیک شدن به پیچ جاده، قبل از آنکه عملاً فرمان را بچرخانید، ابتدا ترمز بگیرید. اگر احساس می‌کنید کنترل ماشین را ازدست داده اید، نگذارید ترس بر شما چیره شود. نکته کلیدی این است که باید پای تان را روی پدال گاز بگذارید و مطمئن شوید چرخ‌ها در همات جهتی که شما می‌خواهید حرکت می‌کنند.
اگر با سطح لغزنده‌ای مواجه شدید، به آرامی برانید و از آن بگذرید. به عنوان مثال، اگر عقب خودرو در حال سر خوردن به سمت راست است، شما نیز به راست بلغزید. دستان خود را از فرمان جدا نکنید و پای خود را روی ترمز نچسبانید.
وقتی در برف سنگین رانندگی می‌کنید، از روشن بودن چراغ‌های نور پایین جلوی خودرو مطمئن شوید. رانندگی به پشتوانه چراغ‌های مناسب روشنایی روز، کافی نیست، زیرا نور آن‌ها همواره نمی‌تواند عقب خودروی شما را روشن کنند.
چنانچه قطرات مه را از فاصله دور مشاهده کردید، چراغ‌های مه شکن خود را روشن کنید. اما یادتان باشد که با بهتر شدن قابلیت دید، آن‌ها را خاموش کنید.
اگر سطح جاده برفی با شن و نمک پوشانده نشده است، با احتیاط و با زنجیر چرخ یا سایر اسباب و وسائل برانید، زیرا لغزندگی و یخ زدگی برف‌های تلمبار شده بیشتر از برف‌های تازه است.
بررسی ترمزها، فرمان، پدال گاز و حتی تعویض دنده‌ها باید آهسته و پیوسته صورت پذیرد.
عینک آفتابی می‌تواند از اثرات مخرب بازتاب تشعشع آفتاب زمستانی روی برف‌ها بر چشمانتان، بکاهد.
سرعت خود را پایین نگهداشته و زمان بیشتری را به توقف و سپس راندن، اختصاص دهید؛ و در آخر، این مهم است که به محیط زیست اطراف خود که در آن رانندگی می‌کنید به ویژه گونه‌های مختلف آب و هوایی که ممکن است در مسیر جاده ظاهر شوند هم، توجه نمائید. این‌ها مناطقی هستند که خورشید احتمالاً بر آن‌ها راه نیافته و یخ زده باقی مانده اند، در حالیکه برف سایر قسمت‌های جاده ذوب شده است. پل‌ها مثال‌های خوبی هستند. آن‌ها به طور طبیعی، اول از همه یخ می‌زنند و آخر از همه ذوب می‌شوند. پس مشاهده این چیز‌ها را حین رانندگی در فضا‌های باز، از دست ندهید.
دیدگاه خود را بنویسید